دارم درباره انسان می نویسم - سایت شهید محمد سخنی

مردم از خدا بترسید که چه بسیار آرزومند که به آرزوى خود نرسید ، و سازنده‏اى که در ساخته خویش نیارمید ، و گردآورنده‏اى که به زودى گردآورده‏ها را رها خواهد کرد و بود که آن را از راه ناروا فراهم آورد ، و حقى که به مستحقش نرساند ، از حرام به دست آورد و گناهش بر گردنش ماند . با گرانى بار بزه ، باز گردید ، و با پشیمانى و دریغ نزد پروردگار خود رسید . « این جهان و آن جهان زیانبار ، و این است زیان آشکار . » [نهج البلاغه]

سایت شهید محمد سخنی

پست الکترونیک

شناسنامه

دارم درباره انسان می نویسم

دارم درباره انسان می نویسم

آسمان چکه چکه خود را بر زمین می ریزد
و پس از زمزمه ای چند،
زمین،
آسمانی است کران تا به کران زیبایی
دو شهر
ماهی گیران و قالی بافانشان سرود می خوانند
پیرزنانشان اندوه هایی وا مانده اند از زاییدن
مردان جوانشان مشق خون می کنند
و در کوی و برزن به دنبال غمهای تازه ترند
دو شهر
با تمامی آنچه در همه شهرهای جهان هست
میان آنها جریان دارد همه رودخانه ها و سفرهای تاریخ
میان آنها سفر میکنند ژنرالها و شاعران
دو شهر
دوچشمه که می رقصند و در هم سرازیر می شوند
بی آن که هیچ صیادی بتواند در گفت و گوهایشان پا بشوید
دو شهر
یکی در سینه من
یکی در سینه تو
سبک نیست سخن گفتن از زنی کوچک
برای مردی بزرگ
دارم درباره خشم عشق مینویسم
در باره اندوه شادی
دارم درباره انسان می نویسم